Işıl AKTÜRK GÜNEŞ: “O ne ses, o ne pervâsızlık, o ne meydan okuyuştu! Kış mevsiminin kahrına ve şiddetine bir zaman boyun eğen toprağın, baharın en küçük tebessümünden istifade ederek bütün sakladıklarını dışa vurması gibi...”

“O ne ses, o ne pervâsızlık, o ne meydan okuyuştu! Kış mevsiminin kahrına ve şiddetine bir zaman boyun eğen toprağın, baharın en küçük tebessümünden istifade ederek bütün sakladıklarını dışa vurması gibi...”