Yılmaz Özdil, yazdıklarıyla eleştirdiği insanları yerden yere vuran, dolayısıyla kızdıran, Türkiye'nin en sivri dilli köşe yazarlarından birisi. Yaşanan siyasi olaylar üzerine yaptığı yorum ve eleştirileri okurken bazen "az bile söylemiş" diyorum. Bazen de boş bir iddianın üzerine gereğinden fazla gittiğini, gereğinden fazla abartığını düşünüyorum. Yine de yazdıkları benim nazarımda kıymetlidir. Bugün, geçmişte aldığımız kararların, yaptığımız yanlışların sıkıntısını çekiyorsak bu, ideolojik saplantılarla hareket edip, yandaş, şak şakcı, yalaka, menfaatcı kişiler ve düşüncelere itibar etmemiz, aykırı düşünene değer vermememiz, "ama, aman, dur, yanlış" diyeni dinlemediğimizdendir. İnsanoğlu hep beğenilmek ister ama bizde bir laf vardır, "dost acı söyler" derler. "Aslansın, Kralsın" denilerek ateşin ortasına süreklenen çok insan tanıyorum. Yine Kemal Tahir'in bir sözü vardır, "... yanımdan ayrılmasınlar. Çizgiyi yanlış çizersem eteğimi çeksinler, dinlemezsem, enseme vurup yüzümün üstüne yere sersinler. Çiğnesinler. İnsan, arada bir dost sillesi yemezse sapıtır." der. Tabii anlayana... Neticede bir okur, okuduğu bir eserdeki iddiaların, yorumların altı, arkası ne kadar doludur, boştur diyerek okumalı, öyle karar vermelidir. Tepesinde gezdirdiği aklı her duyduğuna inansın diye değil, düşünsün, taşınsın, kararını bireysel olarak kendi verebilsin diye vardır. "Alimden, ulemadan, hocadan iyi mi bileceksin?" diyen zihniyetin, aklın, iradenin ve insanlığın değerinin pek farkında olmadığı söylenebilir. Son olarak bir dörtlük ekliyor, iyi okumalar diliyorum. Sevabı, günahı ayırmış Rabb'im Ölçüdür gözlerim, tartıdır aklım Yalana riyaya, dayanmaz sabrım Haksıza sövenin dili cennetlik.

Sen Kimsin?Yılmaz Özdil · Kırmızı Kedi Yayınevi · 20171,254 okunma

·

48 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Bünyamin Müftüoğlu