Sürgün Vermeden Sürülene..
Mavi-mor bir unutma beni, bitip duruyor karşı kıyıda. Ben onu göremiyorum, dokunup sulayamıyorum. Ama orda bittiğini biliyorum.
Her birimiz çiçeğiz diye düşünmüştüm ben, Nazar Köyde renkli camlardan çiçekler ve nazar boncukları yapan adamlara bakarken. Evet hepimiz bir çiçeğiz belki. Sürgün vermeden sürüldüğümüz için öz benliğimizden, dallardan
··
55 görüntüleme
Belki de daksil beyaz kağıt sarımsıdır, kim bilir
Ben hep daksilin beyazının sarımsı olduğunu düşünmüşümdür. Ama önemli olan hatalarımızı ele veriyor olmaları. Sorun orada başlıyor yani
"Nelere tahammülsüzlüklerin ? İnsanların bu kadın gibi kesin hükümlerle konuşma hakkını kendilerinde bulmalarına dayanamıyorsun. Sen peki ? Kaç kere konuştun kesin ve keskin, çiğneyerek kendini ? İki ucu keskin bıçaktın da hem sen kan revan hem karşındaki. Öyle değil miydi ? "
"Hala delirmemiş olanları acıyarak geçiriyorsun aklından. Onlarda sana yapıyor aynısını. Onlar.. Bu puzzle da bir yere uymayı başarmış olanlar. Ya sen ? Bir parçacıktın. Diğer parçalar arasında bir yer bulamadın kendine dimi ? "
“Bana bir şarkı söylesene Kenan. Ama her şeyi düzelte bilecek bir şarkı olsun ve yokuşu indikten sonra da hemen bitmesin” dedim. “Önce sen bana ne yavrusu olduğunu söyle sonra şarkı” dedi. “Kedi” dedim. Başka ne olabilirdi."
Özellikle bu cümleleri okurken 'oooo' dedim; bir aydınlanma, biraz gülümseme eşlik etti okumaya. Başkasına bakarken kendimizi görememizi fark ettim. Kendi Tanrımızı kendimizin yaptığını, yalnızlıkta bile buna tapındığımızı düşündüm. Baktım düşünceler ağırlaşıyor, kendimi gerçek bir zihin sürgününde bulacağım, durdum. Yorumunu yaz dedim, belki düşüncelerin durulur, doğruymuş. Elinize, fikirlerinize sağlık İpek Hanım, kedi selamı ile :)
Çok sevindim beğenmenize :) kedi selamı başım üstüne.. Kediler önemli efenim :))
4 sonraki yanıtı göster
Bazen senin yaptığını yapıp tanımadığım insanlara kızıyorum ve hatta kırılıyorum dudaklarımı büzüp gizlice ağzıma ufacık bir tokat atıp:)) ben kimim ki? O kadın kim ki, ben ona kırılma "hakkını" nereden buluyorum diyorum....
Yine duygularında işgüzarsın diyorum... Kendine kırılma hakkını bile vermeyen ben sürgün verme ihtimali olan olan tüm uzuvlarımı kendi elimle koparıyordum...
Rizomsuz, stolonsuz yaşamımda senin toprağına doğru sürmek istiyorum:)))
Senin deli sürgün toprağına....
Kocaman gülümsetti beni yorumun. Bu bir topraksa şayet burada dostça sürecek herkese yerim var :)
2 sonraki yanıtı göster
Bir yazıda tren olur da, o yazı hiç duygusuz olabilir mi?
Elinize sağlık ne sıcak yazı olmuş. Küçükken evimizin önünden tren geçerdi. Yolculara nannik yapardık. :/
Kelime, kalıp ve betimleme kullanımınıza hayranım vallahi. En çok da buralarda fişek oldu bana göre. :))
Şarkı için de ayrıca teşekkürler :)
Beğenmenize çok sevindim :)) Ben teşekkür ederim nezaketiniz için :)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.