•Tesadüfi bir Dünya
“Dünya yoğunlaşmaya başladığında çok sıcaktı ve atmosferi yoktu. Zamanla soğudu ve kayalardan çıkan gazlardan atmosferi oluştu. Bu ilk atmosfer yaşamımızı sürdürebileceğimiz nitelikte değildi. İçinde oksijen yoktu, ama hidrojen sülfit (çürük yumurtaya kokusunu veren gaz) gibi, bizim için zehirli pek çok gaz bulunuyordu. Yine de, böylesi koşullarda gelişebilen ilkel yaşam biçimleri vardır. Bunların okyanuslarda gelişmiş olduğu düşünülüyor; atomların rasgele birleşmesinden oluşan ve makromoleküller denilen büyük yapıları meydana getirmesi mümkün. Makromoleküller, okyanustaki diğer atomları da bir araya getirme yeteneğine sahip olduklarından, benzer yapıların çoğalmasını sağladılar. Yani böylece, kendilerini yeniden ürettiler ve çoğaldılar. Bazı durumlarda üretim hataları olacaktı. Bu hatalar çoğunlukla, makro-moleküllerin kendilerini üretememeleriydi ve sonunda yok oldular. Ancak bazı hatalar, kendilerini daha iyi üreten yeni makromoleküllerin ortaya çıkmasına neden oldu. Bu, yeni makromolekülleri daha üstün kıldı ve ilk makromoleküllerin yavaş yavaş yerini aldılar. Böylece başlayan evrim süreci, gittikçe daha karmaşık ve kendini üreten organizmaların gelişmesine yol açtı. İlk ilkel yaşam biçimleri, hidrojen sülfatı da içeren farklı maddeleri tüketiyor ve oksijen salıyorlardı. Bu durum atmosferi yavaş yavaş değiştirdi bugünkü bileşimine getirdi ve balıklar, sürüngenler, memeliler ve sonunda insan gibi daha yüksek yaşam biçimlerinin gelişmesini mümkün kıldı.”
Sayfa 119
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.