Birden bir gün, Anadoluhisarı'nda, deniz kıyısında yaşadığım bir an geldi aklıma. Güneş batmak üzereydi. Kıpkızıldı. Bu kızıllık bir saniye için gri denizin üstüne yansıdı ve denizin rengini altüst etti. Kıpkızıl birnleke, lök diye Boğaz'ın mavisinin üstüne oturdu. Çok kısa sürmüş olmalıydı bu mucize. Çünkğ ben kendime geldiğimde, deniz eski rengine kavuşmuştu. Çevremdeki kimse fark etmemişti olanları. Bense büyülenmiş gibiydim. Varoluş ile yokoluşun arasındaki o kısacık anı yaşamıştım, ürpererek. Bu anlatması zor manzarayı, ancak Boğaz'da yaşayabilirdim tekrardan.