Çıplaklık Hıristiyan geleneğinde "silinmez bir teolojik imza" taşır. Agamben'in tezine göre "Âdem ve Havva İlk Günah'tan önce çıplak değil bir "merhamet giysisi" ya da "ışık giysisi" ile örtülüydüler. İşledikleri günah ilahi giysilerinden olmalarına yol açtı. Çırılçıplak kalınca örtünmek zorunda hissettiler kendilerini. Buna göre çıplaklık merhamet giysisinin yitirilişi anlamına gelir. Agamben teolojik aygıt* (Dispositif) dışında bir çıplaklık tasarlamaya çalışır. Bu esnada da çıplak bedenin Benjamin'deki yüceliğini pornografiye kadar uzatır. Yarı çıplak pornografik bir modele ilişkin olarak şöyle der: "Gülümseyerek çıplaklığını sergileyen bir yüzün söylediği tek bir şey vardır: 'Sırrımı mı öğrenmek istiyorsun? Örtümü anlamak mı istiyorsun? Pekâlâ, bak o zaman, eğer becerebilirsen seyret bu komple, affedilemez sırdan arınmışlığı! ... Ama işte güzelliğin büyüsünün çıplaklık tarafından bu yok edilişi, görünüşün sırdan ve anlamdan yoksun bu yüce ve zavallıca teşhir edilişidir teolojik aygıtı etkisizleştirecek olan ..."
Sayfa 38 - MetisKitabı okudu
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.