Bilmezmişim gibi...
Ölümü de bilirim ben, tanışırız biraz. Ben ölümü tanırım, ölüm beni. Canımı yakmışlığı vardır.
Ayrılığı da bilirim, her türlüsünü tattım; iyi tanışırız...
Ben ayrılığı tanırım, ayrılık beni.
Acı çekmeyi, kaybetmeyi, yalnızlığı... Yalnız sabahlara içi cız ederek uyanmayı.
Kavuşmamayı, kaybettiklerimi özlemeyi, uzaktakileri beklemeyi... bilirim.
Bu yüzdendir yanındakilerin üzerine titremem. Kinim, hıncım, çaresizliğim göz yaşlarımla yıkanıp çekti.
Ömür denen savaş meydanında yanıp yakılıp talan edildim. Çok öldüm, çok dirildim, buzda bile yandım için için...
Yanık kokumu duyan, dumanımı gören olmadı. Zaman beni beklemese de ben zamanı bekledim. Direndim... Güldüm, güldürdüm. Dans ettim. Tango, İspanyola, çaça...
Cihan harbiyim ben.
Sayfa 158 - Sepya yayın eviKitabı okudu
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.