Şu an söyleyeceğim şey, klişe bir yargı olacak fakat evet, ben de kişisel gelişim kitaplarını sevmiyorum. FSB'yi bir rastlantı sonucunda edindim. Daha önce hiçbir ön bilgiye sahip değildim.
Kitabı elime aldığım ilk anda kişisel gelişim kitabı olduğunu fark ederek biraz ön yargılı okumaya başladım. Fakat hikayeleştirilmiş güzel fikirler sezdikçe kitabın su gibi aktığını gördüm. Tabii bu da kitap üzerindeki ön yargımı yavaş yavaş kırmama yardımcı oluyordu.
Kitapta bir sürü alıntı yapılacak yerler var. Gerçekten kişisel gelişim kitaplarının klişeleşmiş atmosferinin dışında duran bir kitap. Biraz daha felsefi hikaye tarafına yakın diyebiliriz.
FSB, bildiğiniz üzere bir zenginin 'maddi doyumundan' sonra 'manevi açlığını' fark etmesi üzerine kurgulanmış bir hikaye. Tabii her insanın bu aydınlanmayı yaşayabileceğini söyleyen bilge, bunun için bazı kıvılcımlara da ihtiyaç olduğunu söylüyor.
Kitabı tavsiye eder miyim? Evet, ederim. Mükemmel bir kitap mı? Hayır, değil. Fakat sizi etki altına alacak tarzda ve damağınızda güzel tatlar bırakacak kadar güzel bir öykü ile karşılaşacaksınız. Bu karşılaşmada daha çok kendinizi görmenin büyüsüyle merakla içine dalacaksınız. Böyledir zaten, tanıdık hikayeler her zaman daha çekici durur. Kişisel gelişim kitaplarının bir büyüsü de bu olsa gerek.
"Belki de düşlerimi bir yetişkin olup yetişkinlerin davranması gerektiği gibi davranmaya başladığımda kaybetmiştim. Onları belki de hukuk fakültesine başlayıp bir avukatın konuşması gerektiği gibi konuşmaya başladığımda yitirmiştim. Ne olursa olsun, o akşam Julian ve bir fincan soğuk çay eşliğinde bana kalbini açarken, para kazanmak için bu kadar çok zaman harcamayı bırakıp, bir yaşam yaratmak için çok daha fazla zaman ayırmaya karar verdim.
Bölüm: Harikulade Renkli Bir Bahçe - Syf. 73
Her kitapta bir tanıdık parça vardır illaki. Yeter ki bunu görecek gözlere sahip olmalı insan.
Bugün sahip olmadığı Ferrari'sini bile satabilecek kişiler tanıyor muyuz?
