II. Dünya Savaşı'nın hem insanların hem de tabiattaki diğer canlılar üzerinde bıraktığı yıkıma şahit olan ve savaşa bizzat kendisi de doğrudan katılmış yazar William Golding'in bu kitabı, insanoğlunun içinde ne denli vahşi bir yön olduğunu, dünyanın nasıl yaşanılmayacak bir yer haline getirilebileceğini ve ebeveynlerin bu davranışlarının çocuklar üzerindeki etkisini anlatırken yine insanoğlunun uygar bir topluluk halindeyken kabileci bir düzene evrildiğini anlatan alegorik bir eserdir.
Savaş esnasında İngiliz çocukları savaşın dışında daha elverişli bir mekâna götürülmek için uçağa bindirilir fakat uğradıkları taarruz nedeniyle mercan adasına düşmüşlerdir.
Kitap, öncelikle Ralph ve adı kitabın hiçbir yerinde geçmeyen fakat Domuzcuk diye bilenen iki çocuğun karşılaşmasıyla başlar. Bunların yanı sıra kitabın sonraki sayfalarında iyi niyet timsali olan Simon, yapmış olduğu kötülüklerle tanınan Roger, Adada demokratik bir şekilde şef seçilen Ralph'a kafa tutan aynı zamanda ava çıktığı için kendisinin şeften daha güçlü olduğunu iddia eden ve bu yüzden adada onun sözünün geçmesi gerektiğini düşünen Jack Merridew, bunların yanı sıra her işi tek kişilik yapan ikizler yani Eric ve Sam gibi sayılarını tam olarak öğrenemediğimiz 6-12 yaş arası çocuklar bu kitabın karakter tablosunu oluşturur.
Kitabın olay örgüsünden söz etmeyeceğim zaten Mina Urgan kitabın son sözünde bununla birlikte ayrıca birçok durumu izah etmiştir. Kitabın sonlarında yaralanmış olan Ralph'ın ormandaki kaçışı ne hikmetse bana canavar avına çıkarlarken karşılaştıkları domuzu yaralayıp ancak bu domuzun ellerinden kaçtığı kısım arasında ciddi bir benzerlik gösterdi. Mina Urgan'ın bahsettiğim bu iki bölüm arasında bir ilişki kurabileceğini düşünmüştüm fakat yanılmışım.
