Asaletimin pankartını taşırken yakalandığımda
Arsızca sırıttım.
Yarısı yenmiş aklımdan biten gülleri koparıp onlara attım.
Onlar şiir, şiir diye koşup kapıştılar
Bence şiir değillerdi bile, benim bir şiirim hiç olmamıştı
Onlar güldüler bir kere, güldüler bin kere güldüler