YAĞMUR YAĞIYORDU
Yağmur yağıyordu Paris kaldırımlarına;
Seni düşünüyordum penceremde!
Yağmuru sevmediğin geldi aklıma.
Bulutlar da hatırlamış olacaklar ki
Yağmurda üzüldüğünü,
Sağnak durdu birdenbire;
Güneş açtı.
Yüzün güldü mü bilmem,
İstanbul’daki pencerende.
(Varlık, 1 Aralık 1940)
Sayfa 112 - Can YayınlarıKitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.