Hâlâ dinmek bilmeyen gözlerim, sınırlarını aşıyor ve imkânsızlıkları seriyordu gözler önüne. Kapının sesini duydum bir ara, Korktum ve saklandım tek ayaklı masanın altına. Korkuyordum, çok korkuyordum. Odaya giren annemdi. Yanıma yaklaşıp elini uzattı ve çıkardı beni masanın altından. Karşısına alıp, başladı konuşmaya...
✳️✳️✳️✳️✳️✳️
"Yalnızlığın kölesi olmuş, gölgesinde çürüyorsun oğul! Şu üçayağı kırık masadan farkın kalmamış, şu köşede çürüyen aynadan. Yazık!
✳️✳️✳️✳️✳️✳️
my.w.tt/I9iRRU5jzR
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.