Ihlamurluğun katmerli karanlığından kıvılcımlar saçıldığını görüyorum. Rüzgarla körüklenen bir alev gittikçe büyüyerek parlıyor; eyvah! Nemli ve yosunlu kulübe, için için yanıyor; hemen yardıma koşmak lazım. Halbuki hiçbir yerden imdat yok. Ah! Zavallı ihtiyarlar, eskiden ateşten o kadar korkarlardı ki.. Şimdi alevin kurbanı oluyorlar!
Sayfa 225Kitabı okudu
··
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.