Alperen: Öyle ya, kim dönüp kendi gölgesine bakardı ki? Gölgesinin sadakatle sürünerek ve sessizce adımlarının arkasından geldiğini hissederdi insan, bazen bilincine varmadığı bir dilek gibi önünden acele ettiğini de bilirdi, ama gölgenin parodi yaparcasına aldığı biçimleri gözlemlemeye ve bu çırpıtılmış şekillerin içinden kendi varlığını seçmeye çalışması çok nadirdi.

Öyle ya, kim dönüp kendi gölgesine bakardı ki? Gölgesinin sadakatle sürünerek ve sessizce adımlarının arkasından geldiğini hissederdi insan, bazen bilincine varmadığı bir dilek gibi önünden acele ettiğini de bilirdi, ama gölgenin parodi yaparcasına aldığı biçimleri gözlemlemeye ve bu çırpıtılmış şekillerin içinden kendi varlığını seçmeye çalışması çok nadirdi.

Sayfa 34 - İş Bankası yayınları

Ay Işığı Sokağı Stefan Zweig

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.