İşkenceleri kurbanlardan başkası betimleyemez, işkenceciler kaçınılmaz olarak kurulu düzenin ve iktidarın ikiyüzlü dilini kullanır: “Genel kural olarak işkenceci, yerleşik bir iktidar adına uyguladığı bir şiddetin dilini değil, alenen onu mazur gören, haklı çıkaran ve üstün olması için ona bir neden sunan iktidarın dilini kullanır. Şiddet uygulayan susmaya zorlanır ve aldatmacaya ortak edilir...