Bu yorum görüntülenemiyor
Bekliyoruz neyi beklediğimizi bilmeden. Belki de biliyoruz, hatta gelmiş de oluyor ama geldiğini fark etmiyoruz gidince anlıyoruz geldiğini. Bu beklemek eylemi çok çetrefilli bir iş. Ölene kadar bir şeyleri hep bekleyeceğiz.
Ölene kadar ölümü bekleyeceğiz...
3 sonraki yanıtı göster
''Bazı şeyler saklanarak değerini yitirmeden korunur. Koruyorum onu içimde. Seviyorum onu kendimle birlikte... Anlatılmayacak ve yaşaması güç olan... Bu bekleyişler, arayışlar hiçbir zaman son bulmayacak sanki... Ölene dek...'' değil mi ama bende de çok var bu bazı şeylerden saklanan , anlatmak istesem de anlatılması istenmeyen.. Kalemine sağlık.
O şekilde kalmalı sanki. Hazine gibi paylaşılmayan. Bence böylesi daha güzel... Teşekkür ederim.:)
Bu yorum görüntülenemiyor
“İç savaş” sanırım herkes kendi içinde bir şeylerle her daim savaşıyordur.
Godot’u bulamadığımızdan mıdır acı çekmemiz veya kabullenmemiz? Belki de böylesi kolay geliyordur. Nasıl olsa biz hep aramaktan kaçınıyoruz veya dediğin gibi Godot’u değilde O’nu bekliyoruz.
Burda yalnız değilsin, bazı şeyler saklanarak değerini yitirmeden korunur, ne güzel söyledin. Bahsettiğin o bazı şeyleri gerçekten değerini yitirmeden korumak kadar zor ve bir o kadar güzel bir şey yoktur.
Ne mutlu onları koruyup kollayana..
yüreğine sağlık :)
Aynen öyle bence de bunu yaşamayan yoktur. Korkular bizi ele geçirmiş sanki. Bundandır belki de gelse de kovuşumuz. O'nlar hep varolsunlar zor da olsa parçamız olsunlar. Teşekkür ederim. :)
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.