Çoğu şeyin büyük oranda değiştiği veya değişmeye yüz tuttuğu bir zamanda yaşıyoruz. Daha kolay, daha hızlı, daha bol… Ancak sanki daha boş her şey. Yazarımız Ahmet Murat da tam olarak bu değerlerin içinin boşalmış olmasından dem vurmuş bu eserinde. Varlıkla mı imtihan olmak zordur, yoklukla mı? Yokluğun daha zor bir imtihan olduğunu düşünürüz belki de. Çoğu zaman bir noktada doğrudur da ama niceliksel yokluğun imtihanı niteliksel yokluğa göre daha kolaydır bana kalırsa. Maddi imkanların her şekilde çok daha iyi olduğu günümüzde neden daha mutlu değiliz? Çünkü varlıkla imtihan olmak daha zordur. Varlık zamanında Rabbimize şükretmek ve varlığa sabretmek daha az aklımıza gelir. İmkanlar arttıkça elimizde bulunanları yenisi ve daha güzeliyle değiştirmek ister, belki bir biriktirmeciliğe doğru gideriz. Zihnimiz, evimiz kalabalıklaşır. Alışveriş merkezleri, sinemalar kalabalıklaşır. Telefonlar, tabletler, bilgisayarlar çoğalır biz de başlarında durmak itibarıyle çoğalırız. Ancak işte bu artışın şükürsüzlüğünden midir bilmem sokaklar çocuk cıvıltılarından, camiler cemaatinden, sular çeşmelerden, okullar öğrencilerden, sanat sanatçısından bir tür bereketsizlikle uzaklaşmış olur. Ahmet Murat da kitabında bu başlıkları ve dahalarını yazmış, bir kısmına çözüm önerileri sunmuş hatta. Hayalini kurduğu okulu, mirasımız o güzel çeşmelerimizden su içemediğimizi, Cuma hutbelerinin cemaati çekemediğini, boş arsalardan çocukların ve hayalgücünün çekildiğini, mimarinin şekilsizliğini hoş bir dille anlatmış. Hep böyle kaybetmeye yüz tuttuğumuz şeylerden değil tabi gülümsetecek anılarından da bahsetmiş. Aynı zamanda akıcı bir dili olduğu için okumakta zorlanılacak bir kitap değil aksine bir oturuşta okumak isteyeceğiniz türden bir eser olmuş. İnşallah zihinlerde bazı değişim ve dönüşüme vesile de olur.

Belki de ÜzülmeliyizAhmet Murat · Profil Kitap · 20171,047 okunma

·

11 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hanif