HUSREV- (Yazı masasına döner. Parmağıyla havada garip bir daire çizer.) İnsan niçin deli olur Osman?
OSMAN- Ah efendim, bağışlayın suçumu! İnsan çok düşünmekten deli olur.
HUSREV- Osman, hiç bıçağın deştiği yerden kan akmaz olur mu? Benim de beynimden kan akıyor. Ben düşünmüyorum, beynim kanıyor. Görüyorum, gözlerimi yumunca görüyorum. Beynimin etten yuvarlağı üstünde her düşünce bir damla siyah kan gibi yuvarlanıyor. Ben istemiyorum Osman! Fakat hiç bıçağın deştiği yerden kan akmaz olur mu?