DONA JULİA'NIN VEDA MEKTUBU
Söylendi; gidiyorsun, demek karar verildi.
Bu iyi, güzel ama derman olmaz yarama.
Genç gönlün üzerinde hiçbir hakkım kalmadı; Ben aşkın kurbanıydım, kurbanıyım da hâlâ Çok sevmiştim, bütün yeteneğim çok sevmekti İvedi yazıyorum, sakın ola aldanma Eğer leke kalırsa bu kâğıdın üstünde,
Acı var, yangın var ama yaş yok gözlerimde. T
Sevdim ve seviyorum, aşkım için kaybettim Varlığımı, yerimi, saygınlığı, cenneti,
Pahalıya mal oldu ama pişman değilim
Çünkü bu düşün belleğindedir o sevgili Suçluyum, biliyorum, övünmek değil niyetim Kim beni benden fazla kötüleyebilir ki.
Uyku tutmadığından yazıldı bu satırlar Artık ne bir sitemim ne de bir dileğim var.
Aşk uzun bir ömürdür erkeğin hayatında Kadın için tek bir gün. Oysa erkek dolaşır Yolda, kırda, denizde, kilisede, çarşıda Savaşla, zaferle ve görkemle karşılaşır Dolsun diye yüreği, kıvanç, ün ve tutkuyla Bu değerlerle değişmeyen az kişi vardır Onlar sahiptir buna, erkeğe kalan ancak Yitip gitmiş aşklara tek başına yas tutmak. .
Sen mutlu ve kibirli bir hayat süreceksin Seveceksin, sevileceksin, bana gelince: Her şey bitecek artık, derininde kalbimin Utancımı, acımı birkaç yıla gömünce; Buna katlanılır da, nereye gönderirim İçimi parçalayan bu tutkuyu nereye? Elveda, bağışla beni, sev beni -beni mi? Bunlar artık boş sözler, geçelim iyisi mi...
Kalbim kırılgandı hep, hâlâ da kırılganım Ne kadar uğraşsam boş, kafam dağınık yine Damarımdan ruhuma doğru akıyor kanım Dalgalar gibi düşmüş de rüzgârın önüne; Unutmak mümkün değil, beynim sanki bir kadın Tek şeye odaklanmış, tek senin görüntüne Mıknatısa yönelik titrek bir iğne gibi Ulaşması imkânsız, ruhumla senin gibi.
Söyleyecek sözüm yok, ama gidemiyorum Yüzüm de yok bu mektuba mührümü basmaya Gitmek belki de en iyisi bilemiyorum Bundan daha fazla mutsuz olamam nasılsa Öldürseydi acı, şimdiye ölmüş olurdum Zavallıyı sevmez ölüm, çektirir hayatta Bu elvedayı bir kez daha yaşamalıyım Sevginle ve duayla acıya katlanmalıyım
·
34 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.