Bir şelale kenarında oturmuş okuyorum Kuş Ölümleri'ni. Bilmem kaçıncı kez okuyuşum.. Bilmem kaçıncı kez isyan edişim 'Bu kent kuşların intiharını umursamıyor artık' diye. Bilmem kaçıncı kez yüreğime bir taş oturuyor; 'Bir daha hiç öpüşmeyecek gülçin' derken. Yine sesime bir esmerlik düşüyor, parçalanıyor yüzüm. 'Bir sen varsın kurtulursam bu aşkla
