Vefalı dost
"Sen ne salak çocuksun!" diye haykırmış Değirmenci.
"Seni okula gönderiyoruz da ne oluyor, bilmem. Hiçbir şey öğrenemiyorsun. Oğlum, küçük Hans buraya gelse, sıcacık şöminemizi, güzel soframızı, koca kırmızı şarap fıçımızı görse, kıskanabilir; kıskançlık feci bir şeydir, herkesin kişiliğini bozar. Hans'ın kişiliğinin bozulmasına izin verecek değilim. Ben onun en iyi dostuyum, onu daima kollamaya, baştan çıkarılmasını engellemeye niyetliyim. Hem Hans buraya gelirse, benden veresiye un isteyebilir, ben de böyle bir şey yapamam. Un başka, dostluk başka; ikisini karıştırmamak lazım. Zaten iki ayrı kelime, anlamları da çok farklı. Bunu kim olsa anlar."
"Ne kadar güzel konuşuyorsun!" demiş Değirmencinin Karısı, kendine koca bir bardak sıcak bira doldurarak.
"Gerçekten, uyumak üzereyim. Tıpkı kilisedeki gibi."
Sayfa 42
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.