"Bana o insanlara gerçeği neden söylemediğimi soracaksın. Hasan, bütün o insanların duvarlarında Granada'daki evlerinin anahtarları asılı. Her gün o anahtarlara bakıp iç çekiyor ve dua ediyorlar. Her gün geçmişteki mutluluklarını, törelerini ve onurlarını anımsıyorlar; fakat bir daha bunları hiç mi hiç ele geçiremeyecekler. Yaşama nedenleri, Tanrı'ya şükür, yeniden evlerine dönmeyi, oraların hiç değişmediği umuduyla duvarlarının rengine, çeşmelerinin suyuna, bahçelerinin kokusuna ve yeniden kavuşmayı düşlemeleridir. Onlar bu umutla yaşıyorlar, bu umutla ölecekler. Oğulları da öyle yaşayıp öyle ölecek. Belki bir gün birinin onlara, bunlar kesinlikle yitirmiş olduklarını, ve insanın ayakları üstünde doğrulabilmesi için önce yere düştüğünü kabul etmesi gerektiğini anlatması gerekecek. Belki bir gün biri onlara gerçeği söylemek zorunda kalacak. Fakat ben bunu yapabilecek denli yürekli değilim."
Sayfa 135
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.