Dengemizi, hayattaki yerimizi topluma karışarak, bir yerlere ait hissederek, bir mevkie ulaşarak buluruz: anne, öğretmen, doktor. Bir yere ait olmamak, bir tür ünvanı olmamak, esasen kişinin toplumun bir parçası olmadığı anlamına gelir. Yani normal insanların çoğu, kendilerini işsiz ya sa mevkisiz bulduklarında korkunç bir kaygıya kapılıp kendilerine başka bir yer edinmek için çabalamaya başlarlar.