Kapitalist toplum kendi ekonomik ve toplumsal hayatını kontrol edemez, aksine bu hayatın ta kendisi her bireyi ve bütün olarak toplumu kontrol eder. Bu nedenle de kapitalist toplumun kendi ekonomisiyle ilişkisi, tıpkı Avustralyalı yerlinin yıldırımla, gök gürültüsüyle, yağmurla ilişkisi gibidir. Kapitalist toplumun bu özelliği en keskin biçimiyle ekonomik kriz, savaş ve devrim dönemlerinde görülür. Ekonomik bir krizde yüz binlerce ocak kısa zamanda sönüp gider; bireyin buna karşı direnmesi ya da kaderinden kaçması mümkün değildir. Kapitalist ekonomi buhrandan refaha, refahtan krize geçip durur, bu işleyişi durdurma kabiliyeti yoktur, kriz anını öngöremez, krizi savuşturamaz. Kapitalist toplumu ezip geçen bu felaketler, milyonlarca insanın yok edildiği, milyonlar değerinde malın mülkün yok olduğu ve kapitalist toplumun buna karşı koyamadığı savaş zamanlarında çok daha fazla etkili olur. Hiç kimse milyonlarca insanın yok edilmesini, milyonlar değerinde malın mülkün yok olmasını istemez, ama yine de kapitalist toplum kendini buna karşı koruyamayacak denli güçsüzdür. Aslında bu tür krizlerin ortaya çıkmasına ve savaşlar ya da devrimlerle çözülmesine yol açan şey kapitalist rekabetin ta kendisidir.
Sayfa 32
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.