gözüm yükseklerde değil
birazcık daha
hayatta kalmaya uğraşıyorum,
onun için bazen kapımı çalarsan da
açmazsam
ve içeride bir kadın yoksa
belki çenemi kırmış,
bağlayacak tel arıyorumdur
ya da duvarkâğıdımdaki kelebekleri
kovalıyorumdur,
yani kapıyı açmazsam
açmam
ve nedeni
henüz seni öldürmeye,
sevmeye
ya da kabullenmeye hazır olmamamdır.
demek ki konuşmak istemiyorum.
meşgulüm, çıldırmışım, keyifliyim
veya belki bir ip hazırlıyorum;
onun için ışık açıksa bile
ve eğer nefes alıp verildiğini, dua veya şarkı söylendiğini
radyonun ya da atılan zarların
veya daktilonun sesini duyarsan -
uzaklaş, sebep gün değil
gece değil, saat değil;
kabalıktan gelen cehalet değil,
hiçbir şeyi incitmek istemem, böcekleri bile
ama bazen ayırdetmesi zor..
birtakım duyumlar sezinliyorum,
ve mavi gözlerin, maviyseler eğer
ve varsa eğer saçların,
ve kafan -
içeri giremezler
ta ki ip kesilene ya da düğümlenene dek
ya da ben yeni aynalarda
traş olana dek,
ta ki dünya
durana ya da
ebediyen
açılana dek.
Sayfa 64 - Parantez Yayınları - Dördüncü Basım - Ocak, 1991 - Çeviren: Avi PardoKitabı okudu