Ama onunla da özdeşleşmiştik:
çünkü kendi kendimize var olamazdık;
baba, ana olunca var olabilirdik ancak.
Onların ağızlarıyla, onların elleriyle günah işledik.
Ve İlk Baba bizi İkinci Cennetten de kovdu.
Böylece tam iki Cennet yitirmiş olduk!
Ana babamızın ellerinden tutup yeryüzü yoluna koyulduk.
Şeytan Habil'den koptu, kendi yazgısını izledi
karanlıkların en koyusunda yitti. Habil öldü,
Kabil adını alıp kendini öldürdü.
Kısası bir çocuk kaldı, tek bir çocuk.
Sayfa 74 - Can Yayınları
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.