Ne yana dönsek gül fırtınasında,
gece dikenlerce aydınlatılmış, gökgürültüsü
yaprakların, çalılarda
onca sessiz duran,
izler bizi şimdi adım adım.
Nerede söndürülürse güllerin tutuşturduğu,
yağmur bizi ırmağa sürükler. Ey daha uzak gece!
Yine de bize rastlayan bir yaprak, dalgaların üstünde
sürüklenir ırmağın ağzına dek ardımızsıra.