Bu sağır bedende taşıdığımız şeylerin varlığımıza en ağır geleni kalptir. Bu insanlar arasında kalbim, sık bir ormanda dolaşan kelebek gibi, ne tarafa uçsa ağaçlara çarpıyor. Nasıl kurtulmalı bu darlıktan? Her ağırlığı çeken küre kalbi çekemiyor. Kalpsizlerin cenneti olan bu dünya bize vatan olmayacak. Bize dünyayı zindan yapan düşman değil, dostlarımızdır. Ne garip cilve! Dostların kalbi kirlendikçe bizim kalbimiz kırılıyor. Kalbi akıl hikmetiyle anlamaya çalışmak boşunadır. Kalplerin ezelî kaderini, kalbi kırıldıkça Rabb'e yakınlaşanlar bilirler. Onlar ne diyor bak:
"Kalpler kırılmak için yaratılmıştır. "
·
3 görüntüleme
Üstad'tan oldukça ilginç bir tespit
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.