Beni gerçek anlamda bir kez bile dövmediğin doğrudur. Ancak bağırman, yüzünün kızarması, pantolon askılarını telaşla çözüp sandalye arkalığında hazırda bekletmen benim açımdan neredeyse daha berbattı. Sanki ortada asılacak biri var gibiydi. Gerçekten asılırsa ölürdü ve her şey biterdi. Ancak kişi asılma hazırlıklarına tanıklık etmek zorunda bırakılırsa ve ilmik gözünün önünde saklanırken bağışlandığını öğrenirse, yaşamı boyunca bunun acısını çekebilir.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.