“Otursak seninle şöyle karşılıklı.
Gözlerine bakarken soğusa çayım.
Ellerini tutarken ısınsa ellerim.
Saatlerce sohbet etsek de bıkmasak.
Konuşacak konu kalmadığında saatlerce daha oturup öylece, birbirimizi seyretsek.
Bir ara kitaplarımızı çıkarıp okusak.
Kokun kahve kokusunu bile bastırarak burnuma gelirken, kitaba odaklanmak ne kadar zor olsa da, en sevdiğim ikili kitap ve sen.
Veya sen ve çay.
O da olmazsa sen ve kahve.
Her şeyin değiştiği dünyamda sen, tek değişmeyen unsurusun huzurumun.
Tek ihtiyaç duyduğum.
Tek özlediğim.
Gülüşünde neler gizli bir bilsen, gülmezsin herkesin içinde.
O gülüş göreni aşık eder.
Sadece bana gül.
İkililerime ekleyeceğim yeni şeyler buldum!
Gülüşün ve gözlerin mesela.
Ya da kokun ve gülüşün.
Sarılışın ve öpüşün de olur.
Sesin ve bakışın.
Ama daha iyi fikirlerim var.
Bakışın ve bakışım, gülüşün ve gülüşüm, ellerin ve ellerim gibi.
Sen ve ben gibi.
Biz gibi.”
··
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.