Bu kitap bir roman değil, kurgu değil, tamamen gerçek. İkinci Dünya savaşında Almanların Rusyayı işgali sırasında çeşitli yaşlarda (4, 5, 6, 7, 11, 15...) çocuk olanların o günlere dair anıları. "Neler hatırlıyorsun, neler yaşadın?" sorularına verdikleri cevaplar. Unutmak istedikleri o günlere dair hatıraları. Onlar bu savaşın son tanıkları. Nerdeyse hiç alıntı yapamadım nasıl yazabilirdim, suyu ısıtıp yemek diye içtiklerini, açlıktan çimen yediklerini, babalarını savaşa gönderip ölüm haberini almalarını, annesini toprağa veren çocuğun benim annem çok güzeldi niçin yüzünden vurmuşlar demesini, yerlerde gördükleri onca ölü insanı, ölü hayvanı, aç ve sefil halde bombardıman altında trenle başka yerlere gönderilişlerini, bitlenmelerini, anne baba hasretlerini... Savaşın en çirkin yüzünü çocuklar görüyor en kapanmaz yaralarını çocuklar alıyor. Bu kitap bir delil, savaşın iğrençliğinin, insanların zalimliğinin, vahşiliğinin delili. Savaş zamanı yaşanılan değişimin delili. Adıyla sanıyla kendi ağızlarından anıları yazılan yüz kadar çocuk. Her bir anının başında adı, o zamanki yaşı ve sonraki mesleği yazılı. Ölümden kurtulmuş ve doktor, pilot, işçi bir çok meslekte hayatlarını devam ettirmişler. Tüm korkuları, tüm acılarıyla... Yüreğiniz bu acıları okumayı kaldırmakta zorlanabilir ama okuyun, okunmalı...

Son TanıklarSvetlana Aleksiyeviç · Kafka Yayınları · 2019346 okunma

··

130 görüntüleme

Eylem U.K.

@Melye_ ·

06 Nisan 2019 14:06

"Kadın yok savaşın yüzünde" kitabını okuduktan sonra bunu biraz erteleme kararı almıştım. Gerçekten insan okurken bile çok kötü oluyor, yaşadığımız döneme, şartlarımıza, her şeye rağmen şükretsek de, "ya o acıları yaşayanların günahı neydi ?" diyoruz. Okuduktan sonra insan kendini zor toparlıyor. Elimde biraz daha beklesin, araya farklı kitaplar aldıktan sonra okuyacağım bende.

Nilüfer

@WLily ·

06 Nisan 2019 14:10

Evet üste kaldıramaz insan haklısınız. Oldukça sarsıcı.

Bu yorum görüntülenemiyor

Hacer

@dilhun___ ·

06 Nisan 2019 14:05

Savaş en çok çocuklara kötü, bu dünya çocuklar için insan dediklerimiz yüzünden kötü. Ellerim titredi okurken, kitabı okumaya yüreğim dayanır mı bilmem ama dayanmamalı zaten. Kalemine, eline, yüreğine sağlık ...

Nilüfer

@WLily ·

06 Nisan 2019 14:09

Teşekkür ederim. Bence bu kitabı belli bir yaş üstü gençler bile okumalı ki hayatta sahip olduklarının kıymetini biraz da olsa anlamalı...

Ömer Yaşar

@Read_and_Think ·

11 Nisan 2019 11:27

şu hayatta yegane amaçlarımdan bir tanesi tüm çocukların gülmesidir. çocuklar gülmeli, eğlenmeli, oynamalı, sevinmeli, mutlu olmalı ki büyüdüklerinde onlarda mutlu etsinler dünyayı... çok etkileyiciydi yazdıklarınız, gözlerim doldu. yürekler okurken acıyabilir, acımalı da zaten. Acısın ki yürekler benzer acıları başkalarını yaşatmamaya çalışsınlar. Tebrik ederim incelemeniz için.

Nilüfer

@WLily ·

11 Nisan 2019 12:08

Faydalı olduysa ne iyi... Teşekkür ederim.

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nilüfer