Bu yıl gittiğim izmir tüyap kitap fuarında tanışıp, ne zamandır bir kitabını okumayı istediğim bir yazardı 
Nermin Yıldırım , kitabı benim için imzalarken yazdığı " unutmak istemeyeceğin anılar yaşadığın bir hayata" diyerek içimi ısıtan bir yazar oldu ilk anda.
Ilk okuduğum kitabı olmasına rağmen, arkadaşımla uzun bir sohbet ediyor gibi
··
194 görüntüleme
Buna benzer bir şeyi bende yapmayı öğrendim.
Bazı şeyleri hatırlamak ,karanlıkta yorganın altında bile kasılmama, gözlerimi sımsıkı kapamama sebep olmayı bırakmayınca şöyle bir yol bulmuştum.Tüm cesaretimi toplayarak o ânlara yeniden gidiyor, tüm olanları yeni baştan ama üçüncü bir kişi gibi izliyor birden ânı durdurup kendimi istediğim gibi konuşturup ya da ellerimle vücudumla istediğim tepkiyi verip en sonunda kendime sarılıyordum ve bu da benim kendim için en faideli terapi şekli idi..
Sonuç iyi olmaksa eğer gerçekte ne olduğunun çok da bir önemi kalmıyor zamanla..
İncelemenizi beğendim.
İlgiyle takip edicem bundan sonra da..
Saygılar☺️💐
Zaman geçtikçe, anılar biriktirdikçe ,o anıları ortak yasadigin kişilerde bir de şunu farkettim sevgili @patasana76 , güzel, mutlu, neşeli yani kısaca iyi anıları herkes aynı anlatıyor , çünkü her beyin onu doğru kaydediyor, ama üzücü, acılı yani kısaca kötü anıları her beyin kendi kapasitesine göre yumuşatarak kaydediyor, hatta çok yorgun beyinler belki de kaydetmiyor. Düşüncelerin için ayrıca teşekkür ederim, bende birbirimize faydalı olacağımızı düşünüyorum, saygılar ☺🙋♀️
İncelemen kalbime dokundu. Eline sağlık
Her daim hafızamızın doğru hatırlamak isteyeceği güzel anılar yasayabilmek dileğiyle 🙏🙋🏻♀️
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.