Ver elini güzelim! dedi. Falına bakıp, ne görüyorsanm söyleyeceğim. Yanılmadın Katerina, ben gerçekten büyücüyüm. Altın kalbin, gerçeğin saklanamayacağı biricik büyücü olduğumu nasıl da sezdi! Yalnız bir şeyi bilemedin; Sana akıl hocalığı etmek büyücünün başaracağı iş değil kızım. Kız kısmına akıl vermek boşadır. Gerçeği duysa da bilmezlikten, duymazlıktan gelir. Yüreği kan ağlarken de kafası yılan gibi kurnazca çalışır. Başına gelen belâyı kurnazlığıyla kolayca savar. Kimi, işini akıl ile görür, kimi güzelliğini kullanır, gözleri ile sersemletir. Güzelliğe hiçbir kuvvet karşı koyamaz; kalp demirden de olsa, orta yerinden çatlayıverir!..
Sayfa 94Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.