Vahim Tablo :D
Dedem beni eskiden bir camiye götürmüştü. Namazdan sonra imam, Arapça dualar okudu.İmam okurken dedem,öyle ağladı, öyle ağladı ki... Dedem ağlayınca, ben de kendimi tutamayıp ağlamıştım. Camiden çıkıp eve giderken,
-Arapça biliyor musun da, imamın dediklerine ağladın, dede? diye sormuştum.
-Ne imam Arapça biliyor, ne de ben... demişti.
-Öyleyse neye ağladın?
-Hiç ağlanmaz olur mu? İmam nasıl okuyordu, duymadın mı? Kimbilir, neacıklı, ne güzel şeyler söylüyordur!
Dedem, imamın sesini hatırlayıp yeniden ağlamaya başlamıştı. Benim de gözlerim sulanmıştı. Oysa imam, belki de sevindirici bir dua okumuştu.Ben bu olayı hiç unutamıyorum.
Nesin YayıneviKitabı okudu
·
7 görüntüleme
Mescidi Nebevi de bu Ramazan da ,teravih namazı kılınıyordu.
Ben Kuran dili (manası)bilmiyorum.Namaza da o ân için katılmak istemedim.Yanımda Arapça öğretmeni arkadaşımla oturuyorduk,çoğu kişi kıyamda..Namaz kıldıran imam,kıraatin bir yerinde ağlamaya başladı.
Ama duygulu tesir ediyor dinleyen herkese..Merak ettim neye bu kadar duygulandı acaba..
Döndüm arkadaşıma sordum okuduğu ayette ne diyor şimdi..
Arkadaşım telefonundan başını kaldırdı dinlerken başladı tercümeye..
Anne ve babalarınıza iyi davranın,hürmeti eksik etmeyin koruyun onları diyor dedi..
Hoşuma gitti..Kalbe tesir eden kıraatın manasını da öğrenmek..
Duygu bilgiyle taçlanınca saygı çoğalıyor..
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.