"İnsan usul usul ölmek için gelir dünyaya.
Başlar her gün biraz daha insan olmaya.
Ve ölürken usul usul ne tuhaf,
Âşık olur, kedi besler, isim verir eşyaya." #29074570
2 Temmuz 1993 günü aldılar ellerine ateşi,
Kendi günahlarını yıkmak için aydınlığa,
Toplandılar Madımak’ın önünde,
Haykırdılar “yakın bu
Bir yıldan fazla oldu kitaplığımda duruyor. Birkaç kere okumayı denedim ama ilerleyemedim.. Dizeleri okudukça temmuzun ikisi aklıma geliyor.. Bu fotoğraf karesi aklıma geliyor.. ibb.co/PYZcNR3 yaşanamayan yarım hayatlar gibi kitapta yarım kalıyor..
Benimde okumaya başlamamdan bugüne, bir yılı geçti. Yavaş yavaş, ağır ağır okudum. Tekrar tekrar okunacak şiirler mevcut. Yaşanmışlıklar ve hayattan dokunuşlar var.
Ah o fotoğraf... İnsanın içi parçalanıyor. Oturmuş ölümü bekliyorlar...
Aslında 8-10 tane var şiir kitabım var da, şimdilik kitaplıkta duruyorlar. Arada az az ortaya çıkarırım. İşin gerçek tarafı tabi ki çok fazla şiire yönelmiş bir tarafım hiç olmadı ama şiirsiz de olmaz. Şiirin yeri ayrıdır.
Teşekkür ederim. :)
"Bu yaşa geldim içimde bir çocuk hâlâ
Sevgiler bekliyor sürekli senden.
İnsanın bir yanı nedense hep eksik
Ve o eksiği tamamlayayım derken,
Var olan aşınıyor azar azar zamanla.
Anamın bıraktığı yerden sarıl bana."
Şiirsiz olmaz üstadım :)