"Bak - gene kızıyorsun."
"Evet, kızıyorum, ama sana değil, kadere. Bak, Franz - ama hayır, anlamazsın."
"Anlarım," dedi Franz.
"Peki öyleyse. Bak, insanlar genellikle planlar kurarlar, çok iyi planlar kurarlar, ama bir olasılığı tamamen unuturlar: ölümü. Sanki hiç ölmeyeceklermiş gibi.
Sayfa 136 - İLETİŞİMKitabı okudu
·
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.