Cemal Süreya'nın Bütün Şiirleri kitabını okuduğum zaman bir şiiri dikkatimi çekmişti: "Çok şiir yazmaktan öldü Edip Cansever." diyordu Süreya. Ben de merak ettim, bir insan nasıl bu kadar çok şiir yazabilir? Ne yaşamış olabilir? Uzun bir dönem bir şey yaşamadan bir şiir yazılamayacağını düşünürdüm. Yani teknik açıdan bakmıyordum şiirlere. Tamamen bir duygu katarsisi gibi bir şey olduğunu düşünüyordum. Bu kitabı okuduktan sonra şiirin duygusal boşalımdan çok teknik de içerebildiğini, şair yaşamamış olsa da bir insanın acılarının dile gelmesinin mümkün olabileceğini görmüş oldum. Edip Cansever birçok şairden, yazardan esinlenmiş; tragedyaları şiirine taşımış bir şair(miş). Aynı zamanda kalabalıklar içinde vakit geçirerek oradan koparıp incelediği insanlar, anlam yüklediği insanlar sayesinde de birçok şiirine karakter edinebilmiş. Bu inceleme başta Edip Cansever'i anlamak sonrasında şiirin nasıl bir yapıda olabileceğini kavramak açısından özellikle ediyatla bir olanlar için başucu kitabı diyebilirim. Şiir okumak bir anda tüketmek değil, yoksa gerçekten boş bir eylem olurdu. Anlamak, daha çok anlam bulmak gerekir. Mutlaka okumanızı tavsiye ederim. Şimdiden iyi okumalar.

Ölümü Gömdüm, GeliyorumDevrim Dirlikyapan · Metis Yayıncılık · 201317 okunma

·

95 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

nida