Uzun zamandır dünya, anahtarlarını cebimde unuttuğum, kendimi içeriden kilitleyip elimi ceplerime atmayı akıl bile edemediğim tuhaf, tahammülsüz bir yere dönüşmüştü. Bu kitapla tanışmamış olsaydım öyle de sürecekti.
Hikâyesi eserin önüne geçen nadir kitap vardır. Çabucak bir örnek vermem gerekirse Orhan Pamuk'un 
Kar kitabı. 
Masumiyet Müzesi de öyleydi. Aslında sıkı okurları bilir, bir süre sonra Orhan Pamuk eserleri seçmek "ulan acaba önsözü veya sonsözü var mıdır" sorusuyla harmanlanmaya başlar. Hikâyeleştirmeyi de romanın kurgusuna sadık kalarak işleyebildiği için bağlıyordur belki de. Bu eser de öyle. 
Büyük İnsanlık, hikâyesi bakımından zoraki bir duygusallığa itmeden fakat sizi önünde sonunda oraya sokacak bir gerçeği taşıyor.
Yaşamın Nazım Hikmet'i gözden çıkardığı zamanlar. Tabi Nazım'ın da yaşamı... Yasaklı, bırakın bedenini, sesine bile tahammülün olmadığı zamanlar. Bedri Rahmi Eyüboğlu sırf Nazım'ın sesi yaşasın, duyulsun, unutulmasın diye kendi sesini siper ederek bir bant kaydı alıyor. Girişte "Mor" şiirini kendisi okuyor, ardından gelecek bütün şiirleri de aralıksız şekilde Nazım Hikmet'e okutuyor. Öylesine bizden, öylesine içimizden bir kayıt ki, "patırtı yapmayın" diyerek başlayan Bedri Rahmi de, okurken bir yerden sonra yorulan ve duraksamak zorunda kalan Nazım da içimizde bir yerlerde sanki.
Kolay mı, 50 sene orada burada saklanıyor ses kaydı. Merdiven aralarında, tavan boşluklarında, halı altlarında, yastık içlerinde... Hatta günü gelip de kaydın mürüvvetini görme zamanı çatınca kaydı bulmak bile bir haftayı alıyor. Fakat bulunuyor, telif hakları ve gerekli izinler alındıktan sonra Yky'ye teslim edilir. CD kaydı olduğu gibi kitabın giriş kapağında. Bir de portresi var Nazım'ın. Annesi Celile Hanımın yaptığı portre de güz yüzüne çıkıyor. Kitabın giriş kapağında o da.
Çok şey yazılır ama siz de okuyun, biz sizi buralarda bekleriz. Konuşacak şeyler var.
··
54 görüntüleme
Yüreğine sağlık kitabı okumak için bir neden daha yaratmışsın 👏
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.