"Aniden çocukluğuna ilişkin bir görüntü canlandı, söndü. Üzüntüsü yükseldi, içini kapladı. Durumu apaçıktı, gözler önündeydi. Ne bir kardeş olabilmişti, ne bir oğul, ne bir sevgili, ne de başka bir şey; hiçbir şey olamamış, hiçbir şey yaşamamıştı..."
Sayfa 192 - Metis YayınlarıKitabı okudu
··
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.