Bazen böyle olur. Ama şeytanın işine bakın ki bu uzun sürmez; en zorlu anlarda kaya gibi olduğum halde ufak bir şey, bir hiç beni altüst eder. Böyle zamanlarda kendime o kadar kızarım ki kafamı yumruklayacağım gelir. Ama bundan vazgeçerim; olduğum gibi kalmaya karar veririm. Bunun üzerine düşünürken: ''Ne olursa olsun, ne önemi var?'' der gibi olduğumu farkederim. Bu da saha kolay ve rahat bir boyun eğiştir.