Denis Diderot
Yazar
BEĞEN
TAKİP ET
8.1
399 Kişi
1.285
Okunma
250
Beğeni
9,2bin
Gösterim
Unvan
Fransız Yazar ve Filozof
Doğum
Langres, Fransa, 5 Ekim 1713
Ölüm
Pairs, Fransa, 31 Temmuz 1784
Yaşamı
Aydınlanma Çağı'nın en önemli kişiliklerinden biridir.
Denis diderot "yaygın olan düşünüş tarzını değiştirmek için kurulmuştur" dediği Ansiklopedi'yi, Aydınlanma'nın temel metni haline getirme uğraşısı veren en önemli düşünürlerdendir.
Edebiyat alanında da bir çok katkısı bulunan Diderot'nun başlıca özelliği romanları şekil ve içeriğinin yanı sıra, felsefi olarak da incelemesiydi. Romantizm akımının öncüsü ve humanist olan Diderot; zengin kiliseler kontrolünde bir endüstri olarak gördüğü Hıristiyanlık dinini reddetmiş ve bir çok aşırı dincinin saldırılarına uğramıştır.
Bütün bunların yanında Diderot, tiyatro alanında da birçok yenilik getirmiş, gerçeği ve toplumsal sorunları sahneye sokmaya çalışmış, kimilerince modern tiyatronun gerekçi ve toplumcu kolunun öncüsü sayılmıştır .
Bütün bunların yanında Diderot, tiyatro alanında da birçok yenilik getirmiş, gerçeği ve toplumsal sorunları sahneye sokmaya çalışmış, kimilerince modern tiyatronun gerekçi ve toplumcu kolunun öncüsü sayılmıştır.
Diderot'un bir felsefe öğretisi yoktur. Eserleri arasında en kalıcı olanlar romanları ve özellikle de «Rameau'nun Yeğeni»dir.
Denis Diderot, 31 Temmuz 1784 tarihinde Fransa’nın başşehri Paris’de ölmüştür.
İncelemeler
208 syf.
·
4 günde
·
Beğendi
·
8/10 puan
Uzun zamandır okumak istediğim bir kitaptı Rahibe. Denis Diderot hakkında çok şey okudum. Görüşlerinin, kalıplaşmış düşünceleri yıkmak adına söylenmiş cümlelerden ibaret olmadığını bilecek kadar fikir sahibiyim kendisi hakkında. Bilmeyenler için kısaca bahsetmek gerekirse; 18. yüzyıl filozoflarından ve Aydınlanma'nın önde gelen isimlerinden biri Diderot. Ayrıca, 35 ciltlik Ansiklopedi'nin de baş editörüdür. Kendisi ile aynı dönemde hepimizin yakından takip ettiği Descartes, Leibniz, Voltaire gibi düşünürler de bulunuyor. Dinler ve bu dinlerin boyunduruğu altına giren halk ile ilgili fikirleri çok cesurcadır Diderot'nun. Belirli bir tarihte ortaya çıkan dinlerin yok olacağını ve sadece hepsinin temeli olan doğal dinin yaşayacağını savunmuştur.
Eserlerinin çoğu toplatılmış, yasaklanmış ve kara listeye alınmıştır Diderot'nun. Yazdıkları yüzünden zindana kapatılmış, evi basılmış ve tutuklanmıştır da. İşte bu eserlerden biridir Rahibe. Kilise'yi de karşısına almıştır bu romanla.
Ailesi tarafından istenmeyen, kabul görmeyen Suzanne Simonin 16 yaşında bir genç kızdır. Güzelliği ve karakteri ailesini hep rahatsız etmiştir. Bu nedenle bir gün ailesi tarafından Sainte Marie manastırına gönderilir Suzanne. Bir rahibe olacak ve hayatını dine bağlı bir şekilde sürdürecektir bundan sonra. Peki Suzanne rahibe olmak istemiş midir? Bu ona hiç sorulmamış ama ailesini memnun etmek adına sesini de çıkarmamıştır başlarda. Ancak zaman geçtikçe üstündeki bu giysinin, kaldığı manastırın, yaşadığı hayatın -ki hayat denebilirse buna- kendisine hiç de uygun olmadığını keşfedecektir baş karakterimiz. Ve yaşadıklarını Croisemare Marki'sine anlattığı bir mektup yazar. Biz de aslında o mektubu okuruz Suzanne yazarken.
İşte her şey o zaman başlayacak, isyanın ve başkaldırının gölgesinde yaşayacaktır Suzanne.
Bence kitabın en önemli kısımları, Suzanne tarafından anlatılan kilise yaşamıdır. Rahibelerin ve çevrenin tasviri, yapılan gözlemler fazla iğneleyici olsa da kitabın gücünü arttırmıştır. Annesi ve babasınca hor görülen küçük bir kızın, "Rahibe anneleri" ile olan diyalogları kan dondurur. Her ne kadar rahibe olmak istemese de, herkes onun içindeki cevheri görmüştür ve bunu boşa harcamamasını tembihleyip dururlar ona. Türlü işkencelerde bulunur, cezalar verirler.
Tanrı yoluna girmiş rahibelerin (!) yaptığı bu zulüm ve işkencenin sınırı da sonu da yoktur kitapta. Aç bırakma, kırbaç, dayak ve hatta baş rahibenin cinsel tacizini bile yaşar Suzanne. Yine de gözünün feri sönmez, davasına daha sıkı bağlanır. Tek amacı olan kiliseden çıkmak ve rahibelikten caymak için hep savaşır.
Karakter çözümlemeleri de bir hayli vurucu Rahibe'nin. Suzanne her gittiği manastırda farklı kişilikte rahibelerle karşılaşmıştır. Kimi Tanrı yolundan ayrılmaz, kiminin eylemleri ile sözleri arasında hiçbir tutarlılık yoktur, kimi kilise tarafından dayatılan bekaret şartını kendince çiğner, kimi de sadece olduğu yerden kaçmak için gelmiştir manastıra. Kitabın sonlarına doğru, kilisenin kara listesinde olmasını yadırgamadım eserin. Çünkü öyle açık seçik anlatıyor ki Diderot, kanı çekiliyor insanın. Olur mu böyle şey dedirtiyor okuyucuya, yapar mı bunu kendini Tanrı yoluna adayanlar! Sonra bir durup düşününce neden yapmasın ki diyorum. Niye o da kendi tarzında dini sömürmesin!
Sonuç olarak birkaç şey yazmam gerekirse, Diderot okuyucuyu düşünmeye ve dini kullanan her kesim hakkında karar vermeye yöneltmiş. Okuduğum şeyler canımı sıkmış, sinirimi bozmuş ve beni rahatsız etmiş olabilir. Nedeni, okuduklarımı gündemle ve görülen davalarla bağdaştırmamdır. 1760 yılında böyle bir kitap yazmak cesaret ister. Bunu yazana da olsa olsa saygı duyulur. Ben kitabı döneminde değerlendirmekten yana değilim. Her devir için, her sömürü için, her iyilik adı altında yapılan kötülük için değerlendirdim. Okuduğuma sevindim... Tavsiyemdir.
Okuyacaklarıma Ekle
112 syf.
·
2 günde
·
Beğendi
·
Puan vermedi
Denis bize yumuşak Duru bir anlatımla bizi saran ifadeleriyle ben ve kendim iç sesim, yasamdakı varolusa yükleğimiz anlmı bulma çabası içindeki hayhuyun getirdiklerini anlatan kısacık sıcacık bir eser
Ben ve kendim Hayatın içinde hep var olmuş, var olan ve var olacak düşünce ve davranış biçimlerimiz. Etnik kimliği, ırkı, inancı ne olursa olsun az buçuk hayatı sorgulayabilen her insanın yüzleştiği hayat.
İnsanın evinde her şeyden önce huzur olmalı.
Kitaptan. (S:26)
Diderot, Rameau'nun yeğeninin ağzından toplumsal eşitsizliklere ve insanların bencilce davranışlarına keskin taşlamalar dikkat çekiyor.
Kendinize bir iyilik yapın ve #OKUYUN
Okuyacaklarıma Ekle
172 syf.
Uzun zamandır bir kitap okurken hem bu kadar eğlendiğim, hem de beni bu kadar düşündüren bir yapıt olmamıştı. Diderot ile tanışma kitabım oldu bu eser. Kesinlikle hayran kaldım, eğlenceli ve iğneleyici dili ile Voltaire'e benzemekte ama ondan daha sivri dilli olduğunu söyleyebilirim. Kitap üç bölüme ayrılmış, ilk bölümde evrim ve biyoloji konusunda çağının ilerisinde tespitler yapıyor Diderot. İkinci bölümde ise dindar ile dinsiz arasındaki farkı ve dinsizin kötülüğe eğilimi üzerine bir tartışma var. Üçüncü kısım beni benden alan yer oldu. Diderot'nun bir başrahiple olan diyalogları muazzam. Akılcı ve oldukça tatmin edici. Düşüncelerini oldukça iyi açıklıyor. Diyaloglar Platon'un Sokrates'i konuşturması gibi, ama daha vurucu kesinlikle. Diderot diyalektik materyalizme oldukça fazla yer vermiş. Bence olağanüstü bir eser. Özelikle kitabın son kısmı batıl inançları, dinlerin çarpık yapısı ve çelişkilerini ele alarak insanları düşündürüyor. Özellikle şu söz beni çok etkiledi: "Bizce insanlara yapılacak en büyük iyilik, onlara akıllarını kullanmayı, yalnız kanıtlanabilecek şeyleri doğru olarak kabul etmeyi öğretmektir. Bir milletin bilgisi ne kadar artarsa doğaüstü olaylara inancının o kadar azalacağını sanırım kabul edersiniz. Doğaüstü olaylara inanmak uygarlığın bir ölçüsüdür." Bu bana direkt önderimiz Atatürk'ün sözünü çağrıştırdı: "Ben, manevî miras olarak hiçbir âyet, hiçbir dogma, hiçbir donmuş ve kalıplaşmış kural bırakmıyorum. Benim manevî mirasım ilim ve akıldır." Bu vesileyle bir daha büyük ilim insanı Mustafa Kemal Atatürk'ü saygıyla anıyorum...
Okuyacaklarıma Ekle
296 syf.
·
7/10 puan
Tarihin ilk romanı #donkişot'a benzer karakterler ve #tristramshandy misali bir anlatıma sahip eser, kalan özgünlüğünü felsefe sorularından sağlıyor. Moliere , Dante, Rebailis, Spinoza'dan alıntılara varan bu sorgular; tüm sanat dallarının sadece aşka yönelimi, fazla tasvirin sıkıcılığı, herkesin yaptığı ama dillerde olamayan seks olgusu, Keşişlerin sapkınlıkları gibi eleşirilerle Jacques'in şarap dolu matarası eşliğinde ve özellikle ilk efendisi (Bilge) Yüzbaşı'nın sözlerinde kendini gösteriyor.
Başınıza gelen her şey kadere bağlanabilir mi? Her şeyi belli bir tevekkülle kader diye kabul eder misiniz? Ne zaman karşı çıkmalı? 21yy'da hâlâ bu soruları soruyorsanız kendinize, 18yy'dan bu kitap size pekala cevap olabilir. Geri kafalı mıyım diye üzülmeyin, bazı eserler çağının ilerisindedir...
Okuyacaklarıma Ekle
172 syf.
·
4 günde
·
Puan vermedi
Diderot’un, Sokratvari yani soru cevap şeklinde kaleme almış olduğu eser, kendisinin felsefi ve dünya görüşlerini barındırıyor. Hikayeler şeklinde süslenmiş olması, anlama süreci açısından da fayda sağlıyor.
Okuyacaklarıma Ekle
296 syf.
·
1 günde
·
Beğendi
·
7/10 puan
1773-75 yılları arasında Diderot’un Hollanda Rusya arası seyahatinde kaleme aldığı eserdir. Tiyatro tarzına yakın olup bir roman havasıyla ilerlerler. Esprili bir sivri dil de kullandığı görülür bu romanda.
Kaderci yapısıyla dikkat çeken Jacques ve onun efendisi üzerine ilerliyor roman. Alnımıza yazılanın asla değiştirilemeyeceği inancına sahip bir adamdır Jacques ve bu bana biraz farklı bir olayı anımsattı. Hani filleri yavruyken ince bir halata bağlarlar da koskoca fil olmasına rağmen 2 adım geri gidip o ipi koparamaz.
Yani bu kadercilik olayı biraz garip geliyor bana. Tabi ki kadere, hayır ve şerre inancım sonsuz ama elinde bir ip var ve bununla ne yapacağın sana kalmış. Ne diyor bir güzel yazar, o iple salıncak da yapabilirsin kendini de asabilirsin yani. Dinimizde yanlış olmasın buna ‘İrade-i Cüziye’ gibi bir tanım da getiriliyordu. Yani bu kadercilik diye de her şeyin peşini bırakıp gelmesini bekleyemeyiz. Bana göre tabi.
Diderot üzerine bu yıl okuyabileceğim son roman budur. İyi okumalar dilerim..
Okuyacaklarıma Ekle
290 syf.
·
2 günde
·
Beğendi
·
7/10 puan
Merhaba arkadaşlar. D’Alembert düzenleme öncesinde yazar olarak eklenmiş bu yanlıştı bunu düzelttik öncelikle ve kendisini gerçekten benim okuduğum 1500 kitap arasında gördüğüm en uzun önsözü yazıyordu. Neredeyse 100 sayfalık büyük bir önsöz ve yazara ve eserlerine dair ne varsa tüm bilgileri ve yorumları fazla fazla alabileceğimiz bir yazı oluşturmuş bizlere.
A-Z arasında birçok bilgi üzerinden bizlere tanım ve yorumlamalar sunuluyor kitapta. Sadece tanımlar diyemiyorum çünkü uzun uzun yorumlar da o tanımların içinde kendilerine yer buluyorlardı ve dünden beri sindire sindire okuduğum bir eser oldu benim için.
Bunun dışında çeşitli çizim ve resimlerle süslenmiş olması da kitaba ayrı bir renk katmış bana göre. Bir nevi mola yerleriydi oralar. Genel olarak iyiydi diyebilirim.
Saat 10:00’da mahkemem başlıyor şimdi içeri gireceğim. Bana şans dilemeyi unutmayın. İyi okumalar, mutlu günler dilerim..
Okuyacaklarıma Ekle
© 2022 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.19.58