Kendime verdiğim krediyle yaşıyorum ben, belki yalnızca bir önyargıdır yaşıyor oluşum? Yalnızca bir ‘kültürlü’ kişiyle konuşmaya ihtiyacım var, yazın Oberengadin’e gelip beni yaşıyor olmadığıma ikna edecek. Bu koşullarda bir ödev var, aslında alışkanlığım, dahası iç güdümün gururu isyan ediyor ona karşı; Dinleyin beni! Çünkü ben falanca kişiyim. Başkasıyla karıştırmayın beni her şeyden önce!