Başka bir akıllılık ve kendini savunma da, kişinin olabildiğince az tepki göstermesi ve “özgürlüğünü”, kendi insiyatifini adeta askıya almak ve salt bir tepkici haline gelmek zorunda kalacağı durumlardan ve koşullardan uzak durmasıdır. Örnek olarak kitaplarla ilişkiyi alıyoruz. Aslında yalnızca kitaplarla “ düşüp kalkan “ bir bilgin -bir filolog için ölçülü bir çalışmada günde yaklaşık 200 kitap- sonunda, kendi başına düşünme yeteneğini tamamen yitirir. Kitaplarla haşır neşir olmuyorsa, düşünmüyordur. Sonunda bir uyarana (-okunmuş bir düşünceye) tepki duyuyordur, düşünüyorsa - sonunda yalnızca tepki veriyordur. Bilgin tüm enerjisini evet ve hayır demeye, hazır düşünülmüş olanın eleştirisine harcar - kendisi artık düşünmez. Kendini sabunla içgüdüsü körelmiştir onda; aksi halde kendini kitaplara karşı koruması gerekirdi. Bilgin -bir dekadandır-. Gözlerimle gördüm onu: yetenekli, zengin ve özgür yapılı doğalar daha otuzlu yıllarda “ rezilce okudular”, şimdi artık kıvılcım çıkartsınlar - “düşünceler” versinler - diye sürtüşmeleri gereken bir kibrit çöpüdürler.- Sabah erken, gün doğarken tüm zindeliğiyle, enerjisinin Şafak vaktinde bir kitap okumak - terbiyesizliktir bence! - -
Sayfa 35Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.