Sevgi, karmaşıklığın ve çekişmenin bölücü ve ayırıcı güçlerine yılmadan karşı koyar. Sevgi enerjisi olmasaydı, biyolojik, fiziksel ve sosyokültürel evren dağılırdı: Uyum, birlik ve düzen imkanı kalmaz, evrensel düzensizlik ve düşmanlık hâkim olurdu. İyiliğin yaratıcı gücü olarak sevgi, bölünmüş olanı birleştirir, alçak olanı yükseltir, saf olmayanı saf yapar; bir düşmanlık dünyasında uyum, savaşta barış yaratır. Sevgi, insanı biyolojik bir organizma durumundan 'ilahlığa' yükseltir, benliği zenginleştirir; insanlığın organik, organik olmayan ve sosyokültürel güçlere hâkim olmasını sağlar.
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.