"Ah bu deli İzmir, Vre denizi bile çapkındır. Kıyıda Kadın görmesin. Hemen delirir." "Biz, bir bayrağın önünde selam dururuz, bir Allahın huzurunda eğiliriz. Başımız da, ruhumuz da, fikrimiz de dağlar kadar dik." Kitabın dili oldukça akıcı ve sürükleyici. Diğer bölümlere geçerken hep merak içindeydim. Kitapta iki çiftimiz var. Rum kızı Eleni ve Türk Enver'in aşkı, Mehmet ile Fidan'ın aşkı. Ikiside trajedik bir şekilde bitiyor maalesef. Enver ile Eleni'nin Türk-Rum düşmanlığı ve savaş içinde kavuşamamasıni tahmin etmistim az cok ama yinede beklentim vardi. Zaten kavusamazsan aşk olur derlermis. Ve Mehmet ile Fidan'ın ise kuyuda son bulan aşkları... Kuloğlu Cemal ile Stelyo'nun dostlukları beni hayran bıraktı. O savaş içerisinde birbirlerine destek ve omuz omuza olmaları, kankardes olmaları harikaydı. Anafartalarda şehit düşen Ferhat'ın ailesine yazdığı o son mektubu okurken gozlerimden yaslar süzüldüğünü hissettim ve darmadağın oldum. O duygu ve trajedi cok güzel yansıtılmış. Güllü ile Poyraz, Kuloğlu Cemal ve Nebile'nin hikayesi cok kötü bir yerde son buluyor. Şimdi ise Kokaryalı(Güzelyalı)dan, Konaktan, Kordondan, Karantinadan, Asansörden geçerken şimdi daha çok dikkatle inceleyip düşünüyorum. Ne acılar, üzüntüler, sevinçler, mutluluklar, aşklar yaşandı... Benim hayalimde Enver ve Eleni artık Kokaryalıda el ele yürüyorlar. Güllü ile Poyraz çocuklarını kucaklarına almış Kuloğlu Cemal ve Nebile torunlarıni seviyor. Mehmet ile Fidan ise evlenmiş. Şimdi hepsi hayalimde Izmir'in bir yerinde el ele mutlu ve huzurlu bir şekildeler. Demet Altınyeleklioğlu'na bu güzel ve trajik bir tarihi romanı bana okutturdugu icin teşekkür ederim. Atatürk'ün çakmak çakmak bakan gözlerinin ışığında ilerlememiz dileğiyle. "Adam olan sevda acısıyla ölebilirdi. Ama toprak yarasıyla yaşamak mümkünsüzdü."

Ah Bre Sevda Ah Bre VatanDemet Altınyeleklioğlu · Remzi Kitabevi · 2013261 okunma

·

35 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Dilan Görhan