ECZACI: Arzum değil, yoksulluğum boyun eğiyor buna.
ROMEO: Ben de arzuna değil, yoksulluğuna veriyorum parayı.
ECZACI: Bunu herhangi bir sıvıyla karıştırıp içiver,
Yirmi erkek gücü de olsa o anda bitirir işini.
ROMEO: Al işte altınların—daha beter bir zehir insan ruhuna,
Şu satışı yasaklanan zavallı karışımlardan,
Daha çok cinayet işler şu rezil dünyada.
Ben sana zehir sattım; sense bana hiçbir şey.
Hoşça kal! Yiyecek al kendine, semir biraz.
Gel, sen panzehirsin, zehir değil,
Gel benimle Juliet’in mezarına,
Çünkü orada gereklisin bana.
Sayfa 120 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.