Mutsuzluk Zamanlarında Mutluluk kitabı aslında okudukça görüyorsunuz, ismi gibi bir kitap. Yazarın birinci tekil kişiden anlattığı ve bizi bazı imgelerle içine çekip düşündürdüğü bir kitap. Daha çok anlatıcının çevresini ve çevresinin bakışını okuyoruz. Bakış açılarını farklılıklarla sunması ve okuyucuyu daha da olaya dahil etmesi kitabı okurken kopmamanıza neden oluyor. Bu açıdan çok beğendim. Kafka seviyorsanız okumanız da oldukça keyifli olacaktır. Dediğim gibi imgelerin yoğunluğu ve post-modernist anlatım hissediliyor. •• "Birkaç dakika boyunca cümlenin derin bir gerçeği ifade ettiğini düşündüm. Bu gerçeğin ne olduğu üzerine kafa yorarken, dilin, gerçeği aynı anda hem gösterme hem de gizleme yetisine ne zamandır hissetmediğim bir hayranlık duydum." •• Genazino, anlatıcının annesine karşı hislerini de birçok yerde açığa çıkarmış. Psikanalitik bir metin olduğu su geçirmez bir gerçek. Gerek düşlerinde gerekse ileriki kısımlarda göreceğiniz olaylarda (spoiler olmasın diye söylemiyorum) bunu fark etmeniz mümkün olacaktır. •• "Kadının sırtına bakarken, çocukluğumda annemin bana sırtını dönüp odadan çıkması aklıma geliyor. Solist yine önüne dönüyor ve aynı anneminki gibi bıkkın yüzü görünüyor. Annem gitarist ve şarkıcı olsaydı, sahne gösterileri için akşamları evden çıkıp gitseydi nasıl olurdu, diye düşünüyorum. Bir gün onu takip ettiğimi ve bir pop grubunun solistliğini yapan muhteşem bir kadın olduğunu kendi gözlerimle gördüğümü hayal ediyorum. Ama böyle abartılı umutlara kapılmak da neyin nesi! Çünkü gitarist ve şarkıcı da olsa, annemin evdeki gibi uyuzun teki olduğunu o zaman da görürdüm tabii! Gözlerime inanamaz, eve dönerken katıla katıla ağlardım." •• Ben okurken yeri geldi keyif aldım, yeri geldi rahatsız oldum ama iyi ki okumuşum diyebilirim. Şu zamana bakışı değiştiren güzel bir kitap. Şimdiden okuyacak olanlara iyi okumalar. :)

Mutsuzluk Zamanlarında MutlulukWilhelm Genazino · Ayrıntı Yayınları · 20204,156 okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

nida