Kaan bir yorumu yanıtladı.
O konuştukça, laikliğin kartondan setleri yıkıldı birer birer. Kentle köy, çağdaş uygarlık düzeyi (!) ile Anadolu, tereddütle inanç… karşı karşıya geldi.
Nurculuk, bir tepkidir. Kısır ve yapma bir üniversiteye karşı medresenin, küfre karşı imanın, Batı’ya karşı Doğunun isyanı. Her risale bir çığlık, şuuraltı’nın çığlığı. Zulmün ahmakça taarruzu olmasa, bu münzevi ses böyle sayhalaşır mıydı? ...
Said Nursî, bir kavga adamı. Yalçın bir irade, taviz vermeyen bir mizaç, tefekkürden çok iman.
·
16 görüntüleme
Öne Çıkan Yorum
Şimdi de ahmaklığın zalimce nasıl yayıldığına şahit oluyoruz. Ortadoğunun kana susamışlığından laikliğin kartondan setleri olmadan kurtul da görelim Cemilciğim. Yaşıyosun bu hayatı :) Her çığlık için bir risale yazılacak günleri görmeyeceksin nasıl olsa.
Üniversiteye karşı medreseyi mi savunuyor yani? Yok artık bunu mu desteklemiş? Pes.
Ben şaşırmiyorum artık :)
3 sonraki yanıtı göster
Cemil Meriç'e ait kısmı sadece son iki satır sanırım ....(Üç noktadan sonra epey boşluk var çünkü!!. ? )
Hepsi ona ait:
"Said Nursi
Said’in müridi, bir havariler ormanı. Yekpare ve kesif. Ağaçlar kaynaşmış birbirleriyle. Ve bağrından adsız bir uğultu yükseliyor… Bir fırtına rüzgârına benzeyen Nur risalelerinin zaman zaman boğuk, zaman zaman heybetli yankısı.
Said, dağbaşında va’z eden bir mürşit. Hor görülenler, her şeyini kaybedenler, mukaddesleri çiğnenenler ona koştu akın akın.
Nass’ların yalçın duvarları arkasından geliyordu bu ses, tarihin içinden geliyordu: kabuğuna çekilmiş yüz binlerce insanı uyandırdı. Bu hayalî insanlar o konuştukça gerçekleşti. Yani, Nurculardan önce kelâm var.
O konuştukça, laikliğin kartondan setleri yıkıldı birer birer. Kentle köy, çağdaş uygarlık düzeyi (!) ile Anadolu, tereddütle inanç… karşı karşıya geldi.
Nurculuk, bir tepkidir. Kısır ve yapma bir üniversiteye karşı medresenin, küfre karşı imanın, Batı’ya karşı Doğunun isyanı. Her risale bir çığlık, şuuraltı’nın çığlığı. Zulmün ahmakça taarruzu olmasa, bu münzevi ses böyle sayhalaşır mıydı?
Tanzimat’tan beri her hisarı deviren teceddüt dalgası ilk defa olarak Nur kalesi önünde geriler. Bu emekleyen, bu kekeleyen yığın, devrim yobazları için bir yüz karasıdır. Düşünmezler ki kendi yüz karaları bu. Nurcuları yok farzetmek, gaflet. Nurcular adalarında kendi hayatlarına devam edebilirler. Ama kökünden kopmak kimseye mutluluk getirmez. Aydının görevi fildişi kulesini yıkarak bu mazlum kitleyi muhabbetle bağıma basmak, acısını anlamağa çalışmak.
Said Nursî, bir kavga adamı. Yalçın bir irade, taviz vermeyen bir mizaç, tefekkürden çok iman. Said’in kavgası, Yogi ile Komiserin kavgası."
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.