··
214 görüntüleme
Bundan bir yıl kadar önce ve vakit şimdilere yakın bir gecedeyken, eseri bitirdiğimde ki bu bitiş kelimesini pek sevmiyorum özellikle bazı eserlerde :) uzun uzun seyretmiştim geceyi… Bir savaştan çıkmıştım lakin kapanmayan bir kitabın ardında var olan çok daha gerçekçi ve acımasız bir savaşın içerisindeydim. Üstelik ışıklarından ve süslerinden, çığlıkları dahi bastırtabilecek, bizlere “Savaş“ı ayrım olarak, Savaş olarak gösterebilecek bir savaşta… İki gün geçmişti üzerinden ve gerek eseri okurken gerekse bitirdiğimde yalnız bırakmayan Tuco ile ayrıca konuşmamız neticesinde, tüm yıldızların sustuğu ve nefesimde hâlâ külün olduğu bir vakitte incelemeyi yazdım… İncelemede değildi zira, yıldızlar eşliğinde bir çığlık, geleceğin tam olarak kalbine :)
Ben teşekkür ederim inceliğiniz ve bu güzel incelemeniz için asıl… Ve https://1000kitap.com/Nordavind 'ya buradan yeniden teşekkür etmek istiyorum, eserle tanıştırdığı için…
Çocuklarla; Gelecekle birlikte birbirimizin ellerinden öylesine sımsıkı tutuyoruz ve parlıyoruz yeniden…
İNSAN, susmamalı. Andon Kostulas'ı duyduğunuz için teşekkür ederim :)
....
Böylesine güzel bir eserle sizin sayenizde farkına vardım -eğer okumasaydım eksik kalacaktı- (büyük bir boşluk olacaktı yaşamımda ve ben o boşluğun farkına varamadan yaşayıp gidecektim) ama sayenizde, okudum.
Eserin bana öğrettiklerinin ağırlığı içinde hâlâ sıcağı sıcağınayım. Ama farkındayım üzerime sinen zihnime sinen Andon Kostulas'ın umutla yaşama sımsıkı tutunuşundaki yorgunluklarının, umudunun hasretinin.
Şuan bambaşka savaşların içinde savaştırılan çocukların gözlerindeki donukluk dünyanın taşıyamayacağı kadar ağır. Bunun vebali bizim boynumuzda. Kadınların ve erkeklerin.. Yorumunuzla kıymetli düşüncelerinizle değer kattınız. Çok teşekkür ederim
2 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Kalemine ve o güzel yüreğine sağlık. Tek kelimeyle müthiş 💐
Çok teşekkür ederim Muhyettin abim okumanla değerli yorumunla beni mutlu ettin🙇 🌻
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.