Yaşamda belirli kırılma anları vardır. Her şeyin önemsiz olduğuna ikna olup, bulunduğunuz an ile yüzleşmek zorunda kaldığınız dakikalar, günler, aylar. 2017 senesi benim için bu şekilde geçmişti. O sene içerisinde yaşadığım tüm duyguları, düşünceleri kendim yazmaya çalışsam Alberto Barrera Tyszka gibi ifade edemezdim. Bir yakını (hikâyedeki gibi özellikle babası) kansere yakalanmamış birisi için sıradan bir öykü gibi gelebilir. Ama tüm içtenliğim ile söylüyorum ki kitapta anlatılanlar ile gerçekte yaşananlar birebir aynı. Okurken bazı yerlerinden sıkılabilirsiniz kitabın ama emin olun ki hastalığın her bir zerresinden sıkılıyorsunuz ve nefret ediyorsunuz. En etkilendiğim kitaplardan birisi olmasının altında belki de bu gerçekçilik yatıyordur.